بررسی رابطه سبک زندگی و بیگانگی اجتماعی جوانان (نمونه: جوانان شهر یاسوج)

چکیده: در این پژوهش سعی بر آن بوده است که تاثیر سبک زندگی بر بیگانگی اجتماعی جوانان، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. جامعه آماری این تحقیق شامل کل جوانان 20 تا 29 ساله­ی شهر یاسوج است و تعداد 360 نفر از جوانان 20 تا 29 ساله­ی این شهر براساس نمونه گیری طبقه­ای متناسب با حجم و با لحاظ کردن جنسیت، انتخاب و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. روش این پژوهش از لحاظ نوع، پیمایشی و از لحاظ هدف، کاربردی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین سبک مشارکت فرهنگی جوانان، اوقات فراغت، مصرف فرهنگی عام گرا و متغیر وابسته یعنی بیگانگی اجتماعی رابطه ی معناداری وجود دارد و متغیر سبک مشارکت فرهنگی بیشترین تغییرات متغیر وابسته را تبیین نموده است. همچنین از یافته های تحقیق ملاحظه گردید که بین تحصیلات و مدیریت بدن جوانانو میزان بیگانگی اجتماعی آنان رابطه­ی معناداری وجود ندارد.